Bülent Öz'den Kale Grubu törenlerine damga vuran konuşma: "1 kızınla 1 damadından fazlası sana 'baba' diyorsa..."
Bülent Öz'den Kale Grubu törenlerine damga vuran konuşma: "1 kızınla 1 damadından fazlası sana 'baba' diyorsa..."
Çan Belediye Başkanı Bülent Öz'ün, Kale Grubu 62. kuruluş yıl dönümü etkinliklerinde yaptığı konuşma geceye damga vurdu. Başkan Öz'ün duygusal konuşması salondakiler tarafından uzun süre ayakta alkışlanırken, göz yaşlarını güçlükle tutan Zeynep Bodur Okyay ile eşi Osman Okyay yerlerinden kalkıp Başkan Öz'ün yanına giderek teşekkürlerini iletti.İşte Çan Belediye Başkanı Bülent Öz'ün salonda duygusal rüzgarlar estiren ve uzun süre ayakta alkışlanan o konuşması:"Bir şeyi açık yüreklilikle ifade etmeliyim. Seramikten, uçak motorundan, ağır sanayiden anlamam. İstesem de Zeynep Hanım gibi, Osman Bey gibi zaten bunları aktaramam. Şunu samimiyetle itiraf etmeliyim ki, Kale’nin ekonomiye katkısını konuşamam. Çünkü korkum, sözlerimin eksik kalmasıdır. Sanayideki yerini, ihtişamlı rakamları, gurur dolu verileri sunamam. Eksik bir ifademle yüce emeği ve eşsiz başarıyı sözlerime kurban edemem. Ben Çan’ın belediye başkanıyım. İşim de, gücüm de, aşkım da insandır. Bu sebeple anlatabileceğim de ancak ve sadece insandır.Uzun bir konuşma yapmayacağım. Sadece en samimi, en içten duygularımı paylaşacağım. Değerli katılımcılar, kesinlikle İnandığım bir şey var. Hissediyorum; burada her insanın gözleri, burada olmayan bir insanı arıyor. Bir insan ki yüzüyle, yürüyüşüyle ve güzelliğiyle hatırlanıyor. Ve hissediyorum. O insan ki ruhu burada dolaşıyor. Kim bilir bu alanın neresinden bizi izliyor? Merhum Dr. Hacı İbrahim Bodur’u kastediyorum. Daha doğrusu İbrahim Amcamızı, İbrahim Dedemizi, İbrahim Abimizi anıyorum. Ruhu şad olsun, mekânı cennet olsun.
"BANA İBRAHİM BODUR'U ANLAT DESELER 'TOPRAKLA' ANLATIRDIM"Değerli dostlar, dünya topraktan ibarettir. “Bugün üstünde yatarsın, yarın altında” denir. Ölüler toprağa, hatıralar yüreğe gömülür. Yüreğimdekini dökmek istiyorum. Bana İbrahim Bodur’u anlat deseler toprakla anlatırdım. İbrahim amca topraktan gelmiştir. Toprak gibi insana yakınlaşmıştır. Topraktan değer üretmiştir. Seramik de topraktandır, İbrahim Bodur da topraktandır. İbrahim amca doğduğu topraklara yatırım yapmıştır. Bu topraklarda kazanmış, bu topraklarda harcamıştır. Ve sonunda toprağa dönmüştür. Allah ondan razı olsun. Toprağın bol olsun İbrahim Amca."GERİDE ÇOK ŞEY BIRAKARAK GİTTİ"Seramik Bayramında onu anmak ve ötesinde anlamak aslında daha çok bacanın tütmesinin sırrını bize verir. Tek kelimeyle bir “mucize adam”. Hayallerinin peşinden koşan bir adam Deve damı yapıyor diyenlere aldırmadan, Dev olsa da, devler aynasından bakmadan, ibadet gibi çalışıp, insanına inancına adanmış olarak gök kubbede hoş bir seda bırakıp gitti. Geride çok şey bırakarak gitti. Bir köy yolu üzerinde akan çeşmede de, bir Anadolu bayisinin bereketinde de o vardı. Bir liseli gencin okulunda da, bir üniversitelinin umudunda da o vardı Bir çocuğun sünnetinde de, bir ustanın emekliliğinde de o vardı. Bir şiirin dizesinde de, bir şarkının güftesinde de o vardı. Bir okulun duvarında, bir işçinin duasında hep o vardı."BİZDE ONUN DAHA ÇOK HAKKI VARDIR"Erhan isminde bir Çanlı esnaf, bir gün çarşıda İbrahim amcaya derdini anlattı. Sonra da “Anam babam, eşim kız kardeşim fabrikamızda çalıştı.” dedi. İbrahim amca çok sevindi, duygulandı ve sordu: “Baban, annen yaşıyor mu?” Esnaf da “Babam vefat etti. Annem yaşıyor” cevabını verdi. İbrahim amca yüksek sesle “Annene söyle bana hakkını helal etsin. Sakın unutma” diye tembihledi. İşçi gelip annesine durumu anlattı. Anne, hakkını helal ettikten sonra şöyle dedi: “Oğlum bizde onun daha çok hakkı vardır. İnşallah o da bize hakkını helal eder.”"BABAMIZI, DEDEMİZİ, AMCAMIZI, BÜYÜĞÜMÜZÜ KAYBETTİK"Ahmet’in sünnet dedesi İbrahim Bodur. Fatma’nın ve Ali’nin işvereni İbrahim Bodur. Gariban Mehmetin hamisi, İişçi Ali’nin babası İbrahim Bodur. Fabrika işçilerinden biri, İbrahim Bodur vefat ettiğinde, Zeynep Hanıma söylediği söz anlamlıdır. “Siz babanızı kaybettiniz. Ama biz; babamızı, dedemizi, amcamızı, büyüğümüzü kaybettik”Dedesini tanıyamamış bir Çanlı çocuk, 11 yaşındaki Tuba Önal Kıray onu dedesi sayıp gönderemeyeceği bir mektup yazmış. Şöyle diyor; Kale Grubu'nda; işçi - işveren, bayii - patron değil, aile olmayı gördük. Bu grubun bünyesinde olmanın, bu aileye dâhil olmanın kıymetini bilerek büyüdük.Mevlana demiş ya: “Her yerde olmak gibi bir duan varsa, gönüllere gir. Çünkü sevenler, sevdiklerini gönüllerinde taşırlar.” Ben de onun için şunu söylüyorum: “Ne mutlu gönlünde taşıyana, ne mutlu gönüllerde yaşayana .”
"İBRAHİM BODUR, İNSANLIK BUDUR"Değerli davetliler, hepimiz bu fabrikayla gururlanıyoruz. Bu fabrikada bir ibret var, bir ders var. Bu bir insanın azminin, inancının ve karakterinin eseridir. Milattan 2000 yıl önce Hz. İbrahim vardı. 2000’li yıllarda da bir İbrahim vardı. İbrahim amcanın sofrası da Halil İbrahim Sofrasıydı. Onda İbrahim bereketi vardı. Onda cömertlik vardı. Soyadı Bodurdu. Lakin azametliydi, kudretliydi, ihtişamlıydı. Kale gibi sağlamdı. Türkiye’ye şu sloganı ezberletti: “Kalebodur seramik budur”. Biz bunun yanında onu düşünüp şunu söyledik “İbrahim Bodur, insanlık budur.” Çünkü bu sözün altında mesaj var. Bodur diye bilinip, dev diye anılmak nedir? Hesabındaki paralar mı adamı dev yapar? Şans eseri mi insan dev olur? Emrinizde sizi dinleyenlerin sayısı kadar mı büyüksünüz? Yoksa sizin için atan kalpler mi sizi büyük yapar? Bodur insanların sırtından değil, sevgilerinden, insana verdiği kıymetten, çalışmaktan usanmayan azimden büyük oldu. Bu fabrika bundan gururumuz oldu. Bu hayatta ne kadar para kazandığın değil, ne kadar dua aldığın önemlidir. Onun için diyor ya “Maddeye ve maddiyata esir olmayınız. İtibarınız paranızdan çok olsun. Sen göçüp gitmişken dahi hala hissedilmen önemlidir. Yollardan geçerken kullandığın araçlar değil, kalpten kalbe giden yollar önemlidir. Biz İbrahim amcadan şunu öğrendik: Çokça paraya değil, çokça kalbe dokunan büyüktür. Kırıp döken değil, imar eden, inşa eden, icad eden büyüktür. Ve biz Kale’ye baktığımızda şunu gördük: Önemli olan mirasın büyüklüğü değil, mirasçıdır. 1 kızınla 1 damadından daha fazlası sana “baba” diyorsa, sadece torunun değil binlerce çocuk sana “dede” diyorsa işte budur büyüklük. Ve sonunda “Büyük olan Allah’tır”, demektir büyüklük."ALİKOPTER AMCA GELİYOR DERDİK"Bugün bu fabrikada, Seramik Bayramında toplandıysak ve gururluysak bunu anlamalıyız. 62 yıl önce bugün bir adam, toprağa ve işine inancı kattı, azmi kattı. Ve bu bacadan çıkan duman bize çok şey öğretti. İnsan isterse, azmederse, Çan'dan Çin'e köprü kurulabilirmiş. Çan semalarında helikopter görülünce, sesi duyulunca “Alikopter amca geliyor” derdik. O helikopterdeki adam Türk uçaklarının motorunu yapabilirmiş.Çocukluğumuzda fabrika demek, okutulan mevlütlerde külahlı şeker demekti. Hele 27 Temmuz akşamları konserde yer kapmak, ismini duyduğun sanatçıyı Çan’da gözünle görmek demekti. Sonra başka şeyler öğrendik; Fabrika; evimizde daha fazla şeker, pirinç ve yağ demekti. Bayramlarda verilen şalvarlık kumaş ve ayakkabı demekti. Fabrika; Boğazımızdaki lokmaydı, geleceğe güvendi."BİZİM İBRAHİM AMCAMIZ VARDI"Sonra sonra bize bir gurur geldi. Biz Çanlıyız. Pek şanlıyız. Bizim İbrahim Amcamız vardı. Biz Çanlılar yaşayarak öğrendik. Denizi, treni, gemisi olmayan bir Anadolu kasabasında sanayi bilmeyen bir toplumda sanayici çıkabilirmiş. Yenice Nevruz’da doğup, Çan’ın ve Çanakkale’nin ve de Türkiye’nin göğsü kabartılabilirmiş.Yaptıklarıyla İtalyanlar, Almanlar, İspanyollar göğsüne üstün hizmet ödülleri ve nişanları takabilirmiş. Çocukluğumuzun kahramanı İbrahim Amcadan şunu gösterdi, Daha 1970’lerde AR-GE merkezi kurulabilir, teknoloji yatırımı yapılabilirmiş. 100’ü aşkın ülkeye ihracat olabilirmiş, bir köyden çıkıp ülke sanayisine yön verilebilirmiş.Kaleseramik yaşadığımız bu topraklardan yükselen bir abidedir. 3 bacalı bir hayalle başlayan yüksek bir idealdir. Bir 27 Temmuzda imkansızlıkların göbeğinde başlatılan bitmez azimdir. Mevlana’nın dediği gibi “Önünde Ön, Sonunda Son Yoktur”. Yarım asrı aşkın süredir bacalarını her şeye rağmen tüttüren, yüzleri ısrarla güldüren odur. “Çanakkale Geçilmez” denilen bu topraklarda, her sıkıntıya rağmen “Çanakkale’den Vazgeçilmez” diyen odur.Biz ondan ders alıyoruz. O bir öğretmen, bu fabrika da bir okuldur. Ve İbrahim Bodur isimli öğretmenin sözüne kulak verilmelidir. Diyor ki "Geriye bakıp övünmekle değil, ileriye görüp cesaretle koşmakla menzile ulaşırsınız." Bizi zenginleştirecek öğüdü unutulmamalıdır. Diyor ki “Ticaret bireyleri, sanayi toplumları kalkındırır.” Başarı sırrının içindeki gerçekler gözden kaçırılmamalıdır. Diyor ki "Başarımı dedemin ve anamın duası, çalışılmadaki disiplin, kızım, damadım ve işçilerimin çalışkanlığı ve memleketime olan sevgim ve aşkımdan aldım."
"ONA OLAN BORCUMUZ, MİNNETİMİZDEN ÇOKTUR"Değerli dostlar, sözlerimi sonlandırırken şunu söylemek isterim. Biz Çanlılar olarak, ona olan borcumuz, minnetimizden çoktur. Ona olan özlemimiz, hatıralarımızdan büyüktür. Onun yokluğunun acısı, varlığının güzelliğinden fazladır. Bir pazartesi günü Çan’a yatırım yapan, yüzler güldüren, yine bir pazartesi günü bizlere veda eden bir öğretmeni anlamak, daha nice bayramlara erişmek için yeterlidir.Değer veren, değer bilen, değer katan, değerli bir adam, köklerden göklere yükselen bir insanı dilim döndüğünce andım ve anlattım. Biliyorum ki bu bayramın ve bu fabrikanın temelini atan İbrahim amcanın yaşamı ansiklopedi gibidir. Hayatı roman gibidir. Mücadelesi destan gibidir. İnsanlığı masal gibidir. Ve ruhu şiir gibidir. Bu sebeple ne dersek diyelim yetersizdir, kifayetsizdir, eksiktir.Peygamberimizin bir hadisi ve Atatürkümüzün bir sözü bize ışık tutsun. Peygamberimiz, bir hadisinde "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalışın." diyor. Diğer yandan Atatürk ise “Çalışmadan, yorulmadan, öğrenmeden rahat yaşamanın yollarını alışkanlık haline getiren milletler önce haysiyetlerini, sonra istikballerini, daha sonra da hürriyetlerini kaybetmeye mahkumdurlar.” diyerek bizleri ikaz ediyor.1957 de yanan bacanın hiç bir zaman dumanı eksilmesin. Yöneticilerimize, çalışanlarımıza Allah güç versin, bereket versin. İbrahim amcamıza Allah gani gani rahmet eylesin. Mekanı inşallah cennet olsun. Yüce Allah rahmeti ve şefkatiyle muamele etsin. Seramik Bayramımız kutlu olsun.”
"BANA İBRAHİM BODUR'U ANLAT DESELER 'TOPRAKLA' ANLATIRDIM"Değerli dostlar, dünya topraktan ibarettir. “Bugün üstünde yatarsın, yarın altında” denir. Ölüler toprağa, hatıralar yüreğe gömülür. Yüreğimdekini dökmek istiyorum. Bana İbrahim Bodur’u anlat deseler toprakla anlatırdım. İbrahim amca topraktan gelmiştir. Toprak gibi insana yakınlaşmıştır. Topraktan değer üretmiştir. Seramik de topraktandır, İbrahim Bodur da topraktandır. İbrahim amca doğduğu topraklara yatırım yapmıştır. Bu topraklarda kazanmış, bu topraklarda harcamıştır. Ve sonunda toprağa dönmüştür. Allah ondan razı olsun. Toprağın bol olsun İbrahim Amca."GERİDE ÇOK ŞEY BIRAKARAK GİTTİ"Seramik Bayramında onu anmak ve ötesinde anlamak aslında daha çok bacanın tütmesinin sırrını bize verir. Tek kelimeyle bir “mucize adam”. Hayallerinin peşinden koşan bir adam Deve damı yapıyor diyenlere aldırmadan, Dev olsa da, devler aynasından bakmadan, ibadet gibi çalışıp, insanına inancına adanmış olarak gök kubbede hoş bir seda bırakıp gitti. Geride çok şey bırakarak gitti. Bir köy yolu üzerinde akan çeşmede de, bir Anadolu bayisinin bereketinde de o vardı. Bir liseli gencin okulunda da, bir üniversitelinin umudunda da o vardı Bir çocuğun sünnetinde de, bir ustanın emekliliğinde de o vardı. Bir şiirin dizesinde de, bir şarkının güftesinde de o vardı. Bir okulun duvarında, bir işçinin duasında hep o vardı."BİZDE ONUN DAHA ÇOK HAKKI VARDIR"Erhan isminde bir Çanlı esnaf, bir gün çarşıda İbrahim amcaya derdini anlattı. Sonra da “Anam babam, eşim kız kardeşim fabrikamızda çalıştı.” dedi. İbrahim amca çok sevindi, duygulandı ve sordu: “Baban, annen yaşıyor mu?” Esnaf da “Babam vefat etti. Annem yaşıyor” cevabını verdi. İbrahim amca yüksek sesle “Annene söyle bana hakkını helal etsin. Sakın unutma” diye tembihledi. İşçi gelip annesine durumu anlattı. Anne, hakkını helal ettikten sonra şöyle dedi: “Oğlum bizde onun daha çok hakkı vardır. İnşallah o da bize hakkını helal eder.”"BABAMIZI, DEDEMİZİ, AMCAMIZI, BÜYÜĞÜMÜZÜ KAYBETTİK"Ahmet’in sünnet dedesi İbrahim Bodur. Fatma’nın ve Ali’nin işvereni İbrahim Bodur. Gariban Mehmetin hamisi, İişçi Ali’nin babası İbrahim Bodur. Fabrika işçilerinden biri, İbrahim Bodur vefat ettiğinde, Zeynep Hanıma söylediği söz anlamlıdır. “Siz babanızı kaybettiniz. Ama biz; babamızı, dedemizi, amcamızı, büyüğümüzü kaybettik”Dedesini tanıyamamış bir Çanlı çocuk, 11 yaşındaki Tuba Önal Kıray onu dedesi sayıp gönderemeyeceği bir mektup yazmış. Şöyle diyor; Kale Grubu'nda; işçi - işveren, bayii - patron değil, aile olmayı gördük. Bu grubun bünyesinde olmanın, bu aileye dâhil olmanın kıymetini bilerek büyüdük.Mevlana demiş ya: “Her yerde olmak gibi bir duan varsa, gönüllere gir. Çünkü sevenler, sevdiklerini gönüllerinde taşırlar.” Ben de onun için şunu söylüyorum: “Ne mutlu gönlünde taşıyana, ne mutlu gönüllerde yaşayana .”"İBRAHİM BODUR, İNSANLIK BUDUR"Değerli davetliler, hepimiz bu fabrikayla gururlanıyoruz. Bu fabrikada bir ibret var, bir ders var. Bu bir insanın azminin, inancının ve karakterinin eseridir. Milattan 2000 yıl önce Hz. İbrahim vardı. 2000’li yıllarda da bir İbrahim vardı. İbrahim amcanın sofrası da Halil İbrahim Sofrasıydı. Onda İbrahim bereketi vardı. Onda cömertlik vardı. Soyadı Bodurdu. Lakin azametliydi, kudretliydi, ihtişamlıydı. Kale gibi sağlamdı. Türkiye’ye şu sloganı ezberletti: “Kalebodur seramik budur”. Biz bunun yanında onu düşünüp şunu söyledik “İbrahim Bodur, insanlık budur.” Çünkü bu sözün altında mesaj var. Bodur diye bilinip, dev diye anılmak nedir? Hesabındaki paralar mı adamı dev yapar? Şans eseri mi insan dev olur? Emrinizde sizi dinleyenlerin sayısı kadar mı büyüksünüz? Yoksa sizin için atan kalpler mi sizi büyük yapar? Bodur insanların sırtından değil, sevgilerinden, insana verdiği kıymetten, çalışmaktan usanmayan azimden büyük oldu. Bu fabrika bundan gururumuz oldu. Bu hayatta ne kadar para kazandığın değil, ne kadar dua aldığın önemlidir. Onun için diyor ya “Maddeye ve maddiyata esir olmayınız. İtibarınız paranızdan çok olsun. Sen göçüp gitmişken dahi hala hissedilmen önemlidir. Yollardan geçerken kullandığın araçlar değil, kalpten kalbe giden yollar önemlidir. Biz İbrahim amcadan şunu öğrendik: Çokça paraya değil, çokça kalbe dokunan büyüktür. Kırıp döken değil, imar eden, inşa eden, icad eden büyüktür. Ve biz Kale’ye baktığımızda şunu gördük: Önemli olan mirasın büyüklüğü değil, mirasçıdır. 1 kızınla 1 damadından daha fazlası sana “baba” diyorsa, sadece torunun değil binlerce çocuk sana “dede” diyorsa işte budur büyüklük. Ve sonunda “Büyük olan Allah’tır”, demektir büyüklük."ALİKOPTER AMCA GELİYOR DERDİK"Bugün bu fabrikada, Seramik Bayramında toplandıysak ve gururluysak bunu anlamalıyız. 62 yıl önce bugün bir adam, toprağa ve işine inancı kattı, azmi kattı. Ve bu bacadan çıkan duman bize çok şey öğretti. İnsan isterse, azmederse, Çan'dan Çin'e köprü kurulabilirmiş. Çan semalarında helikopter görülünce, sesi duyulunca “Alikopter amca geliyor” derdik. O helikopterdeki adam Türk uçaklarının motorunu yapabilirmiş.Çocukluğumuzda fabrika demek, okutulan mevlütlerde külahlı şeker demekti. Hele 27 Temmuz akşamları konserde yer kapmak, ismini duyduğun sanatçıyı Çan’da gözünle görmek demekti. Sonra başka şeyler öğrendik; Fabrika; evimizde daha fazla şeker, pirinç ve yağ demekti. Bayramlarda verilen şalvarlık kumaş ve ayakkabı demekti. Fabrika; Boğazımızdaki lokmaydı, geleceğe güvendi."BİZİM İBRAHİM AMCAMIZ VARDI"Sonra sonra bize bir gurur geldi. Biz Çanlıyız. Pek şanlıyız. Bizim İbrahim Amcamız vardı. Biz Çanlılar yaşayarak öğrendik. Denizi, treni, gemisi olmayan bir Anadolu kasabasında sanayi bilmeyen bir toplumda sanayici çıkabilirmiş. Yenice Nevruz’da doğup, Çan’ın ve Çanakkale’nin ve de Türkiye’nin göğsü kabartılabilirmiş.Yaptıklarıyla İtalyanlar, Almanlar, İspanyollar göğsüne üstün hizmet ödülleri ve nişanları takabilirmiş. Çocukluğumuzun kahramanı İbrahim Amcadan şunu gösterdi, Daha 1970’lerde AR-GE merkezi kurulabilir, teknoloji yatırımı yapılabilirmiş. 100’ü aşkın ülkeye ihracat olabilirmiş, bir köyden çıkıp ülke sanayisine yön verilebilirmiş.Kaleseramik yaşadığımız bu topraklardan yükselen bir abidedir. 3 bacalı bir hayalle başlayan yüksek bir idealdir. Bir 27 Temmuzda imkansızlıkların göbeğinde başlatılan bitmez azimdir. Mevlana’nın dediği gibi “Önünde Ön, Sonunda Son Yoktur”. Yarım asrı aşkın süredir bacalarını her şeye rağmen tüttüren, yüzleri ısrarla güldüren odur. “Çanakkale Geçilmez” denilen bu topraklarda, her sıkıntıya rağmen “Çanakkale’den Vazgeçilmez” diyen odur.Biz ondan ders alıyoruz. O bir öğretmen, bu fabrika da bir okuldur. Ve İbrahim Bodur isimli öğretmenin sözüne kulak verilmelidir. Diyor ki "Geriye bakıp övünmekle değil, ileriye görüp cesaretle koşmakla menzile ulaşırsınız." Bizi zenginleştirecek öğüdü unutulmamalıdır. Diyor ki “Ticaret bireyleri, sanayi toplumları kalkındırır.” Başarı sırrının içindeki gerçekler gözden kaçırılmamalıdır. Diyor ki "Başarımı dedemin ve anamın duası, çalışılmadaki disiplin, kızım, damadım ve işçilerimin çalışkanlığı ve memleketime olan sevgim ve aşkımdan aldım.""ONA OLAN BORCUMUZ, MİNNETİMİZDEN ÇOKTUR"Değerli dostlar, sözlerimi sonlandırırken şunu söylemek isterim. Biz Çanlılar olarak, ona olan borcumuz, minnetimizden çoktur. Ona olan özlemimiz, hatıralarımızdan büyüktür. Onun yokluğunun acısı, varlığının güzelliğinden fazladır. Bir pazartesi günü Çan’a yatırım yapan, yüzler güldüren, yine bir pazartesi günü bizlere veda eden bir öğretmeni anlamak, daha nice bayramlara erişmek için yeterlidir.Değer veren, değer bilen, değer katan, değerli bir adam, köklerden göklere yükselen bir insanı dilim döndüğünce andım ve anlattım. Biliyorum ki bu bayramın ve bu fabrikanın temelini atan İbrahim amcanın yaşamı ansiklopedi gibidir. Hayatı roman gibidir. Mücadelesi destan gibidir. İnsanlığı masal gibidir. Ve ruhu şiir gibidir. Bu sebeple ne dersek diyelim yetersizdir, kifayetsizdir, eksiktir.Peygamberimizin bir hadisi ve Atatürkümüzün bir sözü bize ışık tutsun. Peygamberimiz, bir hadisinde "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalışın." diyor. Diğer yandan Atatürk ise “Çalışmadan, yorulmadan, öğrenmeden rahat yaşamanın yollarını alışkanlık haline getiren milletler önce haysiyetlerini, sonra istikballerini, daha sonra da hürriyetlerini kaybetmeye mahkumdurlar.” diyerek bizleri ikaz ediyor.1957 de yanan bacanın hiç bir zaman dumanı eksilmesin. Yöneticilerimize, çalışanlarımıza Allah güç versin, bereket versin. İbrahim amcamıza Allah gani gani rahmet eylesin. Mekanı inşallah cennet olsun. Yüce Allah rahmeti ve şefkatiyle muamele etsin. Seramik Bayramımız kutlu olsun.”
Yorum Yazın